Steeds dikker wordt mijn huid
van natte verf, alles
wat ik meemaak bedekt
met een nieuw laagje dat verkleurt
met de nog natte ondergrond

die langzaam droogt op mijn harde kern
die niemand ziet - wie ik ben
in mijn eigen herinnering
als het ware van binnenuit
gezien, wat een fantasie is

omdat vanaf het begin de buitenwereld
haar kleuren in mij mengde
zodat ik nooit kan weten
wie ik zou zijn geweest
in oorlogstijd, droogte of cholera -

een gouden held, rozenvingerige liefde
of een stinkend bruine brij
om een zwarte kern

Wat me in de wereld opvalt
is belangrijk: ontevreden
gezichten op straat
behalve de mannen

die me onderzoekend bekijken
wanneer ik hen iets vraag
Zo zag ik blije mensen en veel
vrouwen met een kinderwagen

mijn gedachten weerspiegelen
toen ik zwanger was
en borden Huis te koop
toen we gingen trouwen

Buiten zie ik beelden
uit mijn eigen leven
in de blikken
die me zeggen wat ik wil

een ander leven
leuker en spannender
met een andere man
want ik heb er genoeg van

om te zijn wie ik ben
geworden in mijn huwelijk
Ik wil een nieuwe liefde
om weer te zijn zoals ik was