Als ik een reus was, zou ik
zeker in het bos gaan wonen
omdat bomen nog groter zijn

en dan heb ik meteen familie
want ze wonen ook in het bos
Verder woont daar niemand

misschien kabouters, onzichtbaar
omdat ze achter de bomen blijven
Ik kom graag in het grote bos

de bomen staan op mij te wachten
en ze lopen altijd met me mee
totdat ik het bos uit ben

Dan blijven ze weer staan
en ze kijken me na --
sinds ik zeven werd

Toen kwamen ze 's nachts
op bezoek om te zeggen
dat ik altijd welkom ben

In de berm van de snelweg
staat een vrouw, ik ken haar
Ze lijkt op mij, op het gezicht
naast me in de zijruit

Ze komt dichterbij en ze buigt zich
voorover naar mijn knipperlicht
In het donker achter mijn stuur
breekt het zweet me uit

Jongen, wat doe je hier?
Ik draai me om in mijn graf
van al mijn zorgen
om jou

Mama, ik ga hard werken
en dan word ik rijk
Och jongen, weet je het dan niet?
Dit is de weg naar de hel

Op jouw reis door dorre armoe
van de woestijn naar de bron
ben je verdwaald, je sloeg af
naar de hel

De rivier is vol, hij staat niet droog
al stroomt hij niet, hij kookt alleen
borrelend van al het denkbare gif

Ik zie het dag en nacht
maar het licht van vrolijkheid
is gedoofd in de duisternis

Mensen zijn banger dan ze willen
toegeven en de dreiging van geweld
heeft hen het lachen verleerd

Gezond verstand luidt de noodklok:
dit is geen technologische fout
nee, dit is de poort naar de hel

Geloof in een goede afloop verstopt
de wegen, je kunt niets doen
aan de stapels papieren plannen

Kijk uit wat er gebeurt met de wereld
let toch op waar dit heengaat
voordat het te laat is

Dit is geen weg vooruit, nee nee
dit is een weg, echt een weg
een weg naar de hel