De mensen hebben veel te wegen
wat is gezegd of juist verzwegen
ze tellen alles heel gedegen
op bij hun zelfbeklag en spijt

maar ik weet: status heeft haast geen gewicht
je kunt zelfs sterven aan een knap gezicht
en het verlies dat onvermijdelijk besloten ligt
in winst en in succes, is juist het enige profijt

Omdat de zon niet zal verzaken
kan alles wat je aan kunt raken
je dagelijks gelukkig maken
zolang je ruikt en proeft en ziet

Er is geen lot met macht
besef je op een nacht
dus adem diep en wacht
oplettend af en oordeel niet

laat liefst de winden spelen
met zachte luchtpenselen
de tijd vol schoonheid strelen
en je hart verleiden waar je gaat

Wie weet of eens jouw lach
een ander zo bedwelmen mag
dat jij verliefd bij toverslag
verwonderd in een wonderwereld staat

Het praten
kussend gestopt

jouw adem nu
zwevend in mijn bloed

het gloeien bedroeft me
wetend hoe het verder gaat



Ik sla me om jou heen
zuig je in mijn verlangen

naar alles samen doen
tot jij mij toch ontglipt

nadampend
apart maar gelukkig

zonder iets te zeggen

Jij kwam, vroeg niets
rook de geuren
rijpheid om mijn lichaam

je gaf mij lieve woorden
en later een kus
ik zweefde

Kom naar beneden
wenkte jij, hier, maar
juist jouw ogen maken me licht

houden me zonder ballast
dag en nacht in de lucht
Ik zal je helpen, lach jij

en je likt de geuren
van mijn huid, kleedt me
met jouw blik, ik krijg gewicht

en je vlijt mij neer
tussen de bloemen
waarin ik mij openvouw

Het eeuwige is een gedachte
gevoeld of gedacht in mij
– weten

maar even te bestaan
maar even te bezitten
– weten

dat zijn en hebben half
leven is, en zijn en geven
liefde is

– mensen
die ruimte geven
en zoete vruchten

– mensen
die geven, mensen
die elkaar Geven Te Zijn

Bliksems boven de stad
ik wil naar huis, naar jou
waait liefde

door de bomen
ze spoelt in de goot
vliegt soms

met ingehouden adem
ergens naar binnen
waar ze welkom is

om klaar te staan
in een droom
sterker dan zorgen

en ze bliksemt
maakt mensen bang
(soms wijs)

ze beschermt mij
brengt me thuis
en raakt me aan

Voorzichtigheidshalve
zijn mijn handen boven mij
gebonden

Ik ben mijzelf niet, een lichaam
met borsten en toegang
voor verkeerde ogen

te kijk gezet, geslagen
om mij te dwingen
te lachen

en niet te haten, want gevraagd
of ik haten wil moest ik wel antwoorden
Nee, haten wil ik niet

liefhebben is wat ik wil
Ik snikte en zij scholden
mij uit: doe dat dan!

Liefde is een boom vol
verliefde harten
om in te wonen

en daar samen te zingen
voor altijd samen te zingen
ook als het nog niet zo is

en je loom op bed ligt
     ingesponnen in jezelf
     als wie je bent

en samen gelukkig
     te zijn of niet te zijn
     geen vraag is

omdat je warm bent
en de wereld ronddraait
met de boom vol harten

en er niemand is
die dat kan stoppen

Alle begin is moeilijk, maar zou
zijn hart meegroeien met het mijne
en gevoeligheden die niet passen

toch een warme plek geven?
Kan het groot zijn als een olifant?

Dat is het al, trompettert er een
ja ha ha ha, stampvoeten de anderen
oma Fant blaast mijn haren door de war

blijf niet zo hangen in je vragen
zegt ze, kom liever mee

Ze slurft me tussen haar oren
kletsend over fanten en mensen
met hun eigenaardigheden

komen we op een wijds veld
van wuivende kleuren

De kinderfanten gaan ze proeven
en pletten meer bloemen dan ze plukken
maar met liefde groeien er nieuwe

zie je wel, zegt oma Fant
het gaat vanzelf

als je de zon ruimte geeft

Als ik alleen maar liefde heb
wanneer ik jou ontmoet
heb ik alles

om te bestaan
om te zeggen
en geborgen te zijn

Als ik liefde ben
verdraag ik de dood
en de pijn, mijn tranen

om de wereld
stromen en samen
kunnen we gelukkig zijn

Ik beloof je
geen gouden bergen te bouwen
op slappe grond, ik beloof je
geen liefde voor het leven
uit blinde lust

ik beloof je
geen grote daden
maar oprechte
te doen wat ik kan
te zijn wie ik ben

dat is: jouw
wijsheid wanneer je boos bent
weerwal om je angst
hand onder je hoofd
nest voor je verdriet

ik ben jouw
begrijpende antwoord
berg die uitzicht geeft
dubbele blijdschap
en andere kant

ik ben jouw
weldadige bad
samen aan tafel
bed om in te slapen
liefde tot in je tenen

Liefde is nooit een muur
van binnen bekleed
met kussens en een uitzicht
op prikkeldraad

Liefde is nooit een muur
om verzwegen wensen
een zwakke plek, een geheime
schaamte of een heilig moeten

Liefde is zonder oplossingen
over muren heen klimmen
nooit losgeslagen dronken
van geloof, hoop of dromen

Liefde is nooit ongelovig
wanhopig of fantasieloos
en andere symptomen
van de dood

   Als liefde alles is
en werkelijke prijs
op het eind van de reis
die onze liefde is

   Als liefde alles is
van ons, van jou en mij
dan is ze nooit voorbij
een licht in duisternis

   Als liefde alles is
en afscheid niet bestaat
je blijft, ook als je gaat
geen droefheid, geen gemis

   Als liefde alles is
om and'ren te verstaan
en dan op weg te gaan
schept dat betekenis

   Als liefde alles is
wat woord voor woord oprecht
van harte is gezegd
als een belijdenis

   Als liefde alles is
wat jij nog geven kunt
aan iedereen gegund
als jouw getuigenis

   Als liefde alles is
wat jou met mij verbindt
je ongezocht haar vindt
in de geschiedenis

   Als liefde alles is
waar elke mens in past
dan houd je in jouw hand
de hele wereld vast!

Onwetend voelde ik me zeker
maar nu haar later vroeger is
dan we dachten toen we tekenden
komt het ineens

aan op elke gewone dag
op wat mij tegenhoudt
lief voor haar te zijn

de liefde van mijn Ja
ik wil

Ik aarzel om dat te herhalen
Haar toestand, onze problemen
moet ik wetend vergeten
om gewone dagen

te kunnen leven, verliefd
op de veelbelovende onzekerheden
in de handen van de spring-in-'t-veld

van mijn Ja
ik wil

Etiketten laten weer los
gelukkig maar
het leven trekt en duwt

zich uiteindelijk vrij, wil zien
en laten zien: het lichaam
slechts gekleed in zijn ziel

de mens die we zijn
het leven dat we leiden
in het echt

niet te onderscheiden
van elkaar, verbonden
met het Allergrootste

dat te groot voor ons is
te groot voor kleinzieligheid
van beter weten of denken te zijn –

alleen onze daden
kunnen er in delen
onze zorgzaamheid

onze liefde
alleen onze liefde
is groot genoeg

Liggen in jou
laat me liggen in jou
in jouw lichaam liggen
zo lang we willen, zo lang
we dat willen

Niet los, niet uit elkaar
als ik daaraan denk
val ik
in mijn eigen armen
in stukken, bang

halverwege de nacht in bed
mijn hand uit te strekken
en voor altijd wakker te worden
zonder jou, zonder jouw
ogen en mond

Ik dwaal in mijn slaap
over een weg ... van gevoelens
Ik wist niet dat ik verliefd was
Was dit een illusie
Ken ik mezelf?

Ben jij klaar voor mij?
Laat me mijn liefde onthullen
elk masker dat ik draag
We schamen ons niet
al zijn we twee aparte werelden

Je kunt me bespotten
ik zoek geen goedkeuring
Waarom hou ik van je als ik je niet ken?
Laat me jouw ziel kussen
in de fanfare van het leven

Helder schijnt voor jou en mij het licht
uit de diepten van mijn ziel
terwijl ik kijk naar de sterren van een sterloze nacht
de schaduwen, de schoonheid van de maan
De Eindeloze Liefde ... De Eindeloze Liefde ...

De kus van jouw dromen vanavond
door mijn ziel flitsende
kosmische tinten van liefde
Waar ben je, mijn lief?
Jij en ik, Twee Werelden ... Twee Metgezellen voor het Leven

Onder de wingerd dans ik
met mijn zwanenarm een voor een
de druiven boven ons hoofd
sierlijk naar jouw verlangende mond
in mijn schoot
     Voel jij wat ik voel?

Of kijkt jouw verlangen teveel
vooruit en maakt het zich zorgen
of het zo blijven zal?
Ik weet het niet, ik weet het niet
We zien het wel, je bent bij mij
     Voel jij wat ik voel?

De glimlach in jouw ogen
zuigt mij in jouw hart
dat is fijn, we kussen
het licht van de hemel
en de goedheid van de aarde
     Voel ik wat jij voelt?

Ik voel liefde, en die maakt ons
mooi, die maakt mooi
wat we doen, twijfel niet
     Voel wat ik voel
     dan voel ik wat jij voelt

Liefde is nu
ze meet niet met het verleden

Liefde is tijdloos
ze kent winst noch verlies

Liefde is kostbaar
ze doet niemand tekort

Liefde is geweldloos
ze tast niemand aan

Liefde is vrij
ze hoopt niet op later

Liefde is nu