Vanmorgen ben jij gebleven

Je kwam met koffie
gewassen, je haren los
in de zachte lakens
weer bij mij liggen

en vroeg houd je van mij?

Ik kuste je
niet in staat verder te kijken
dan mijn liefde
in jouw ogen

zoekend

Wij samen in bed
in de zachte lakens
is genoeg
Jouw ogen

Wat zie jij in de mijne?

Ik weet nog goed, toen ik een meisje was
en ergens lag te zonnen in het gras
heb ik een vrouw gehoord, een lieve stem
die in gesprek was met een man om hem
verhalen van hun zoontje te vertellen
ze vroeg hem voortaan vaker op te bellen
maar zelf kon zij het zonder hem wel stellen
want mannen worden veel te graag bekoord
en liefde is tenslotte maar een woord

Ik vond het gek wat zij daar zei
en schoof een beetje dichterbij
werd toen verrast door wat ik zag
haar lach die naast de zijne lag
verguld te zijn met deze dag
Had ik het soms verkeerd verstaan
en toonde hun gedrag juist aan
dat liefde is zoals het hoort
onzegbaar meer dan maar een woord?

Die dag begreep ik niet wat zij hem zei
maar later leerden al mijn vriendjes mij
dat lippen die zo zoet en o zo zacht
hartstochtelijk beminnen in de nacht
ook kunnen drukken op een vreemde vrouw
terwijl ze fluisteren ik hou van jou
wat iedereen natuurlijk liever hoort
dan: liefde is tenslotte maar een woord

Laat ontbeten, half
de tafel afgeruimd
omarming in de keuken

Meer hoeft er niet te zijn:
buik tegen buik, handen
om ons heen

Jij kleedt je langzaam uit
en mij, vanzelf, we reiken
naar liefde die er al is

het gloeien en het uitstel
de vervulling die er al is
het grote geheim

Jij twijfelt, maar toch
vraag je me: zullen we?

Ik stel me voor dat het al zo is
op de manier waarop ik denk

dat het zal zijn, met die en die
voor- en nadelen en vraagtekens

ik sluit mijn ogen om het te voelen
en te weten wat ik zou antwoorden

als jij me dán zou vragen: zullen we
nu weer net als toen?

Jou daar te zien
bedienen in zwart
met strakke haren
ik dacht die man
lijkt erg op jou

Je herkent me niet!
zei jij uitdagend
Of is uw schoonheid
mevrouw, soms te
mooi voor mij?

Ik was een meisje, maar jij
leidde me als een dame
gewikkeld in een handdoek
uit een duur hotel naar je bed
en na afloop dronken we warme chocola

Zou het nu anders zijn?
Wat hebben we geleerd
aan liefde? Kennen we het
geheim, de listen en de lasten
de lieve vrede en ons ongeduld?

We zijn nog jong, vind je?
Ja, de tijd aarzelt – zo leef ik
sinds toen,in afwachting
van jou misschien, hoe dan ook
is dat nu voorbij, ja dat denk ik

Na alle jaren nog steeds
het raadsel
dat me het liefst is -
jij

Ik verbaas me vaak
over jouw beeld van mij
dat je naar me spiegelt
jouw verhaal bij mijn gedachten

woord en daad, mijn belofte
aan jou, mijn meer en minder
mooi voor jou -
mooi voor jou

door de vraag in jouw ogen
die mijn liefde begeren
en mijn naam roepen
Waar ben je?

Jij viert je eigen feestjes
met vrienden van vroeger
met zoete thee en grapjes

Ik mis je, ik troost me
met muziek en ga naar bed
Jij komt thuis, ik doe moeilijk

met woorden die niet kloppen
met mijn gevoelens, eigenlijk
heb ik geen idee

wat ik nu zou moeten
zeggen, van verwarring
lukt het me niet

om eerlijk te zijn
over mijzelf, ik praat maar
eromheen en spreek mezelf tegen

Ik ben niet redelijk, zeg jij
Ja, dat is zo
ik zou niet van jou moeten houden

Ik weet wat er komt
en dat is fijn, ik hoef niet
op te letten, nergens
me druk over te maken

niet over mijn buik, mijn borsten
niet over wat ik doe
en wat hij wil dat ik doe
Het is allemaal bekend

de kussen, de herhaling
van strelende handen
het plagende uitstel
We kunnen ons overgeven

Ik zie zijn gezicht graag
als hij niet weet wie hij is
en ik evenmin
gedachten heb over mijzelf

als we enkel gedreven worden
en dat zien, in elkaars ogen
zonder geheimen, alleen zo
is een mens zonder geheimen
– schaamteloos

Liefdes waar geen tijd voor is
geen gelegenheid of onbezonnenheid
die denkt dat alles kan

als we het niet afkeuren
en ingewikkeld maken
terwijl het eenvoudig liefde is

een streling van aandacht
het genot van contact
kussen, geen tranen

van gemis en verdriet
om onmogelijke vreugde
in stilte gehuild

tot een bad dat dagelijks
genomen en bijgevuld wordt
om de liefde te voelen

waar we van overlopen
zonder haar te laten stromen
waarheen ze wil gaan

Hij is te laat, zoals gewoonlijk
Het is zijn auto, hij beslist
wanneer we naar huis gaan
Als hij tenminste nog komt

En na het feest zal hij zeggen: Kom
het was toch een leuke avond!
maar als hij zo nodig moet
zal ik hem, zal ik hem

laten komen tot hij schreeuwt
om genade - niemand die het hoort
De wind zal waaien, het gras zal wuiven
en ik zal me omdraaien om te slapen

Ik houd van hem, ik weet waarom
en hij zou beter moeten kunnen
dat ben ik waard, en hij ook
Kon ik het hem maar leren

Er brandt altijd licht in de villa
met de zwarte luifels en in
de kamers van het achtergebouw
waar nooit iemand te zien is

De toeristen die er komen, moeten wel
een dekmantel zijn, het is een stil hotel
Soms wordt er piano gespeeld -
een heldere spanning in de nacht

De hele situatie doet me denken
aan handelingen die ik ken
van films en alleen zo
mee wil maken:

een mooie man die mij begeert
met wie ik alles kan doen, gesluierd
in het midden, omringd door lust
en genot als een tweede huid