Blijf waar je bent en wacht
laat de meisjes de hemel
groeten en de aarde kussen
want er is vrede in het groen

onze tempel van liefde, overal
waar we ook verkiezen te zijn
in onze ogen groot en rond
past heel de wereld. Kijk

ik heb me weer mooi gemaakt
voor jou, kleuren gras geveegd
op mijn glanzende huid, een blos
op hakken en knieën gewreven

Maar wacht tot we je ontvangen
kijk naar ons en geniet ervan
dat wij je zien, wie jij bent
jouw kracht, en jouw verlangen

Baken in de branding
breker van de rusteloze
zee, een vruchteloze
volharding, vrouw
uit één stuk, uit oer

gebeeldhouwd vuur
dat de wind beweegt
die het water blaast
naar de aarde
en de gewassen

voedt die ons voeden
oer dat het vuur voedt
het loevende lichtoog
dat soms weerkaatst
en versnipperd, verborgen

en gemist in mist
vol tranen staat
om de schepen
aan haar voeten
gebroken

Veertig, mijn lichaam vlamt weer
even, misschien nog een jaar of zes
De klieren in mijn borsten stuwen
mijn verlangen, ik stuiter

met grote ogen tussen fatsoen
en handtastelijkheid, struikel
over scheve stoeptegels
spiedend naar een kans

Waar is mijn man
nu ik hem nodig heb
om me de kleren van het lijf te rukken?
Ruikt hij niet dat hij bij mij moet zijn?

Het voorspel van mijn wikkelrok
een opgetrokken been, het wenken
van mijn half verscholen vlinder en
de belofte van mijn poederdons

De fijnste streling die jij kent
is mijn straling op jouw huid
Mooier dan dat gevoel kun jij niet zijn
Ik ben jouw liefste minnares

Je neemt mij met de naam
die je me geeft: Meesteres
der Stralen, zon
van jouw leven

Jouw hoogmoed maakt mij
mens, wetend
dat ik te licht, te heet ben
om met jou intiem te zijn

Daar kun jij slechts van dromen
Soms schep je er over op
dat je me in veiligheid bracht
stad en land voor me bedwong

en al lang en gelukkig met mij leeft
soms dat je me verzaakt hebt
en laten vermoorden op Rodos
maar ik leef

Mijn graf is geen graf
maar een gedenksteen
ook al liggen jouw botten ernaast
alsof ik van jou ben geweest

Misschien ben ik maar een meisje
in jouw ogen, zoals alle meisjes
zijn geweest, al was het soms
maar even en al ken je hen
anders

allemaal zo verschillend
de buurvrouw, de lerares
jouw oma, jouw moeder
jouw zus en ik, het meisje
op wie je verliefd werd

ik, de vrouw met wie je slaapt
en ons dochtertje, een prinsesje
in jouw fantasieën
omdat je je geen raad weet
met ons zoals we zijn