Bloem in de vaas, een vredig gezicht
weer een dag voorbij, het gordijn gesloten
dag papegaai, je hebt nooit eens gefloten
dag papegaai, doe je ogen maar dicht
In de spiegel naast mijn bed herken
ik tweemaal mijzelf: hoe ik was, hoe ik ben
niet meer beter en nooit meer gezond
ik weet wat ik proef: amalgaam in mijn mond
het eten smaakt niet, geef me maar een pil
Woont er iemand in het klokje aan de muur?
het tiktakt maar door naar het volgende uur
en ik vraag me af: wanneer staat het stil?
Ontleefd
Beek (Berg en Dal), 1987-03-00 Bundel:Manen Trefwoord:Ouderdom
Zywa
Het gras waarin jij lag
Het gras, ik weet het nog
het gras waarin jij lag
te lachen naar mijn lach
de tijd verstrijkt, maar toch
jouw bloemen bloeien nog
ze geuren heel de dag
Wanneer kom je weer, kom je weer?
Je hoeft hier niets, je hebt hier rust
en ik maak klaar wat jij graag lust
Kom je gauw een keer?
Wanneer, wanneer?
Zo vredig kan het zijn
een paartje op het plein
de merel in de weer
met takjes en een veer
een roze luchtballon
voorbij de avondzon
Wanneer kom je weer, kom je weer?
Je hoeft hier niets, je hebt hier rust
en ik maak klaar wat jij graag lust
Kom je gauw een keer?
Wanneer, wanneer?
De krant is uit, het huis is schoon
ik wik en weeg de telefoon
er is niet veel te zeggen, maar
ik ben een goede luisteraar
Kom je gauw een keer
kom je gauw een keer
kom je gauw een keer?
Wanneer, wanneer?
Amsterdam, 2020-02-06 Eenvoud-schoonheid – 0 Wabi-sabi (Japan): Eenvoud-schoonheid
• beschouw slijtage als iets moois
• aanvaard de vergankelijkheid
• laat de littekens van het leven zien Bundel:Waaizand Trefwoord:Ouderdom Opdracht:Dory de Kok
Zywa
De vergeten tussendagen
Ik heb het gevierd
veertig, vijftig, zestig, de tien-
jaarstappen van mijn leven
zijn behouden als herinneringen
tussen de ontelbare feesten
van anderen, net als ik
ouder wordend en blijvend
wie ze zijn, al begint er iets
niet te kloppen in de spiegel
Wanneer is dat gebeurd?
Was ik daar bij?
Met mijn vrienden?
Op vergeten tussendagen?
Toen mijn haren dunner werden
mijn huid slapper, en ik anders
dan ik me voel – overal
waar ik me aanraak
is dat nog steeds vertrouwd
Leeftijdloos sta ik in het leven
met een diep gewortelde pen
die wil blijven proeven
van de smaak van het diepe
water, gefilterd door de aarde
weggezakt uit het heden
Amsterdam, 2020-10-11 De lentebloemen bloeien op de heuvel van Ge Hong (Mei Yuan) – 1780 Ge Hong is een taoïstisch filosoof uit de eerste helft van de vierde eeuw, die met zijn vrouw onsterfelijk werd Bundel:Wilikken Trefwoord:Ouderdom Eerbetuiging:Yuan, Mei