Kippekop kakelt alle kanten uit
want mijn man volgt weer eens
een eigen waarheid en vergeefs
zoek ik naar stilte

Zwartje zit diep in haar put
te zuchten dat ze stikt
in het donkerende donker
waar het nooit stil is

Zo gaat het niet!
Breng noten en repen chocola!
Mevrouw installeert zich
om in stilte te gaan genieten

Was het maar zo
simpel, krijst Kippekop
Kierewiet, Vetzak, Niksnut
honen ze; Stilte, Stilte, roep

ik, En nu wegwezen! Ik ga
aan iets anders denken
of gedachteloos
sporten, moe worden

Was het maar zo
simpel, krijst Kippekop
en de put kermt
en de divan snurkt

's Nachts is mijn hoofd vrij
van bewustzijn: geen regels
maar een kermis

van herinneringen waarin ik alleen
zonder nadenken
de weg weet

en gierende frustraties
die uit de achtbaan van mijn dromen
terugschieten in hun oude sporen

en zich druppel voor druppel
uitschreeuwen in het zweet
van mijn ijlende wanhoop

met een grimas op mijn gezicht
en een woord dat ik niet begrijp
Iedereen slaat op de vlucht

Maar daar kun jij niets aan doen
zegt de dokter, al voor je ging slapen
stond jouw huis in brand