Verkiezingstijd: daar zijn ze
in mooie jurken, de feeën
met hun toverstokken
gericht op mijn dromen

Flonkerende sterren
een prachtige wereld
wensen ze mij toe
ik krijg het cadeau

als ik wil, Zeg het maar
mijn stem
maakt het verschil
maar de nar lacht

en danst om de blinkende jurken
Hij wijst naar de toverstokken
die wijzen vooral naar elkaar
de rest is reclamepapier

dat de problemen mooi inpakt
dus pas op met wensen
ze komen uit
zoals je denkt

half, en inconsistent
met een rekening
voor anderen
of voor later

De zon gaat onder in ons
mooie avondland, laat het maar
fout gaan, roepen de kiezers

laat de stroom maar uitvallen
de aarde scheuren en de honden
blaffen, laat de zee maar kolken

Ze duiken en zwenken
als een zwerm spreeuwen
Er zit een systeem in

dat moeilijk te beïnvloeden is
door bestuurders, als vogelaars
verklaren ze de voortekens

Na de grote beving breken er landen
af en ze varen weg, hun kaap klieft
de oceaan: een trotse rotstitaan

vol konijnen en kolonisten
die zich verschansen achter boze woorden
omdat het zo ingewikkeld is

Ze willen een eigen koers
ze willen een nieuwe zon
De vrouwen zijn zwanger

Het brandt in het zuiden, de wind
heeft honger, zijn tongen van vuur
likken het hout van de aarde en
eten zich naar rijke landen

terwijl achter onze rug in het noorden
het ijs smelt en milliliters water
als geslepen staal dunne repen
afsnijden van ons land en de welvaart

die ik zal, die ik wil, die ik moet
handhaven, als ik kan, als ik mag
van de bange blonde reuzen hier
die generaties terugtellen

tot aan de grote zwijgende man
Vader des vaderlands en bedelaar
mijn voorbeeld en voorvader
(één procent van mijn genen)

wat niets te betekenen heeft, maar
zijn dure jas van blauw bloed
doet ertoe, en het oplaaiende vuur
waardoor ik denk aan zijn dood

Charles was de eerste
koning van Spanje
een Belg

uit het waterland
van Brugge en Gent
Mechelen Leuven Brussel

de boezems en de kamers
het hart van Europa
2.1

Charles sprak Frans
Duits tegen zijn paard
en Italiaans met vrouwen

later ook Spaans
tot God en de Spanjaarden
maar het liefst was hij thuis

midden in het stromen
van de cultuur, het nieuwe
Gezegende Rijk

Ik kan het, want ik denk
dat ik het beter kan
dan een ander, laat me

daar maar niet over nadenken
want de nood is hoog
en de meningen zitten vast

Filters nemen het licht weg
Ik moet ze weglachen
tot we weer bloot staan
aan ons gezond verstand
en opnieuw kunnen
beginnen een betere wereld
af te dwingen
op de mensen
die mij niet vertrouwen

De anderen volgen wel
tot alles weer zal vastlopen
en het lachen verstomd

opnieuw iemand zal kiezen
die zegt beter te kunnen
wat nog niemand kon

De vertegenwoordiger wil mijn wensen
vervullen als het kan, maar eerst
gaat hij mijn problemen oplossen

door er regels aan toe te voegen
die alles strak inpakken
tot het hanteerbaar is

voor schone handen
Hij geeft om mij, met een kantoor
vol ambtelijke liefde

en af en toe met machtswoorden
vanaf de grote stoel
tot ze op zijn

en hij balancerend
in de hoogte beleid spreekt
met zijn hoofd in de wolken

die verhullen waar het misgaat
die de leegte van de hemel verhullen
en de stoel hoog houden

De trechters worden omgebouwd
naar de monden van dit jaar:
roze, violet en appelgroen
met alvast wat lichtgeel
voor de mode die komt

Controllers duwen alle kleuren
- doof voor hun protesten -
door naar het gelijk
van de buitenwereld
en de bazen

Soms lijkt het te kloppen
maar meestal dicteren Ze
nieuwe filters over de wispel-
turigheid van werknemers
burgers en klatergoud

Zelf ben ik graag oranje
waar wat roze uitgetrokken
en een restje paars uit opgeklopt
wordt, verder tel ik niet mee
in de statistieken

Alles heeft zijn tijd
de vorsten en de tirannen
de edele en de rijke elite
de rechten van vrijheid
gelijkheid en broederschap
de ophitsing van het volk
en opnieuw de koning
onze held, onze kampioen

Ik moet maar
het beste ervan maken
Mijn leven is te kort
voor actief verzet
voor een idealer later
dat alleen na jaren
van rustig gedijen
zijn tijd bereiken kan

Tot dan moeten we maar
geduldig zijn en
genoegen nemen
met elkaars angsten
ondeugden, lelijke
en mooie woorden
uit onmacht
om voor elkaar te zorgen

De barbaren zijn gekomen
en ze blijven komen
eeuw na eeuw

Wij zijn beleefd, we geven
hun hoge titels
Zij geven ons hun wetten

in een mooie toespraak
met welsprekende woorden
over beschaving in onze wildernis

dat we nota bene niet langer
hoeven te leven als wilden
niet langer in de wildernis

De barbaren zijn gekomen
en ze blijven komen
eeuw na eeuw gehoorzaam

aan het recht en de belangen
die hen dreigen met de sterke arm
de harde hand en een uitgerukte tong

De vrede heeft een kleed aan
gekregen dat democratie heet
en ook door anderen gedragen wordt

dubbelgangers op het toneel
van de macht die ze dienen
als figurant of ledenpop

Dat is een gemakkelijke rol
maar in het echt is het een grote
zelfbeheersing en een kwestie

van geduld om anderen te begrijpen
en elkaar te overtuigen
van een algemeen belang

Zo werkt de Grote Wet
van Vrede langs het Pantermeer
en het Schitterwater

luisterend en overleggend
zonder buiksprekerij
of onvertogen woord