Onder de tafel loopt niemand
met reuzenschoenen in de weg
mijn wereld kan er bestaan --
tot aan het avondeten

de huizen, wegen en bouwprojecten
met al de gedachten van de mensen
die ik lezen en beantwoorden kan --
met nieuwe plannen

's Zomers staan er tafels in de tuin
met klemmen op de lange lakens
die wiegen in het licht van de wind --
mijn tent na het eten

die eerst klein en donker was
vol benen van de volwassenen
maar vrolijk van hun stemmen --
mijn andere wereld

Ik streel er het droge gras
baan paden voor de mieren
en adem de vreemde lucht --
van rozen en zweet

Mensen willen geloven
in hun eigen belang, blijven
stralen na hun dood, ook

dromen ze graag elders
te zijn dan waar ze zijn
en hopen ze op beter

en op liefde, dat heilige
verhaal dat mooi maakt
wat hun tomeloze lust doet

Ach, Geloof, Hoop en Liefde
zijn romantische gedichten
zonnen van geluk als je wilt

of ficties als je durft te leven
zonder Genade en voorrechten
die je voor jezelf houdt

want alles is voor iedereen
maar wat je hebt gekregen
hoef je niet te geven?