Zijn wij nog wij?
Neem toch eens vrij
van meer en meer
en in de weer
Heb je even tijd
heb je even tijd voor mij?

Je bent zo goed
in wat je doet
en wat je wilt
geen dag verspild
Heb je even tijd
heb je even tijd voor mij?

Ik hoop dat ik niet stoor
omdat: ik bij jou hoor
ik wil graag dicht bij jou
omdat ik van je hou
Heb je even tijd
heb je even tijd daarvoor?

Je hebt aan mij gedacht
wanneer je ergens wacht
en schrijft 'ik zie je gauw
ik hou zoveel van jou'
Maak dan even tijd
maak dan even tijd voor mij

Ren niet steeds rond
en voel de grond
waarop je staat
het leven gaat
zo snel voorbij
zo snel voorbij

Mijn dagboek is te eerlijk
voor jouw ogen, wat heb je eraan

om je ongelukkig te lezen
als ik er niet meer ben
Je kunt je wel troosten

met mijn feuilleton van liefde
en verbondenheid, de geuren
aan kleuren van het leven

dat ik uit alle macht wil
verlengen, maar je weet ook wel
dat er een zwaard naast mij ligt

dat ik gek word van de heksen
in mijn lichaam en de spoken
in mijn hoofd die bijzinnen schrijven

in de kantlijnen en kerven
in jouw sprakeloze ziel
in onze liefde voor altijd

in wie we zijn

Mijn vrouw is een meermin
met het getij aanspoelend
uit de smijtende branding
waarin ze zich schrap zet

Ik laat haar rustig liggen
tot ze haar armen verlengt
en haar handen dwingt
om precies te werken

zolang het licht brandt tekens
uitzetten, wateruren, maanstanden
en weersvoorspellingen
voor mij een kaart

van haar liefde
Ik tel de reeksen
trek met een liniaal verbanden
bepaal haar positie

op de tikkende coördinaten
van de gulzige tijd
Fouten zijn niet toegestaan
in de gevarenzone

Doe maar, verwijt me
dat jij weinig aandacht krijgt
Het is waar

Ik ben
met mezelf bezig
Ik weet het heel goed

dat mijn leven te kort is
om uit te stellen

wat belangrijk is
niet alleen jij

ook mijn eigenaardigheden
pleziertjes, gewoontes
en verantwoordelijkheden

voor mijn gezondheid, thuis
met de buren en op het werk
Ik ben daar trots op

wat je er ook van denkt
dus doe maar, verwijt me

dat ik van mezelf houd

Ik kan mezelf van alles aandoen
me klem zetten in dilemma's
me ziek piekeren, me oppeppen
of niets doen en afwachten
afwisselend op de bank, mijn bed
of in de tuin, hangend
tussen eik en linde

Ik kan me druk maken
over mijn gezondheid
en jou, eindeloos
afwegingen maken
en besluiten nemen

     Als dat tenminste waar is
     want denken is nadenken
     achter de gebeurtenissen aan
     rennend mezelf wijs maken

     dat ik mezelf in de hand heb
     plannen kan maken
     over mijn werk en mijn leven
     met jou, nu alles anders wordt

     en toch later nagenoeg hetzelfde
     gebleven zal blijken te zijn
     maar dan zonder deze baan
     en zonder jou, onwennig

     is alleen de overgang