Willen wil ik niet, alleen
maar zijn als iedereen
mij warmen aan de zon

's ochtends op het balkon
ontvangen wat de dag mij biedt
en blij zijn, zelfs al ben ik dat niet

Willen wil ik niet, alleen
hopen dat mijn bloed niet vloeit
er nieuw leven groeit

mij warmen aan het kind
dat eigennamen verzint
en ongebaande wegen vindt

Willen wil ik niet, alleen
maar met een man
elkaar voldoen en dan

nog een keer, net zo vaak
nog een keer, tot het raak
is en ik verzadigd verder kan

Kussens onze troon
een waaier haren de kroon
onze ogen licht in de schemering

Verlangen al wat danst en springt
onze lippen een kus die zingt
keer op keer bezegelde betovering

van kruisdieren die strelen
en met elkaar spelen
in opwindende verwondering

elkaar wild openscheuren
ons bloed oneindig laten geuren
uit de golvende ontmanteling

Ik ben niet als een meermin
zoÂ’n meisje zonder billen

dat afwacht op haar staartvin
wie haar misschien zou willen

ik laat jouw handen dijen
boetseren uit mijn spieren

waarmee we samen vrijen
als wilde bergrivieren

ik voel mijn cellen stromen
maak vlug een foto van mij
het lijkt wel dat ik oplos

in eeuwige atomen
en liefdevolle chaos

Op blauwe dagen waai jij
naar hoge hemels en wolken
kust sneeuwwit de toppen
je vlijt je in zaligheid

In de lente trek je
rimpels, omlaag, omlaag
in gladde plooien wil je
over de aarde stromen

en ik

wil jou

jouw water – drinken
dampend jou – diep, diep
in mij voelen – jagen
tot ik er niet meer ben

kom golven, kom – baan wegen
kom, stroom, stroom – door mij
ik verzamel al je liefde
in oceanen en zeeën

We waren bang
betrapt te worden
in de verte reed de trein
naar Schagen, hier
zoemden muggen en stonk het
naar de wc

Toen was het een bouwterrein
achter de sloot keken koeien
naar ons, tussen de schaftkeet
en materiaalcontainers lagen we
op een rubberen plaat
over de modder

Ik voelde mijn vingers
in de warmte van zijn haren
en van binnen het onbekende
dat hij deed, het ging nogal vlug
twee keer, zei hij
we hadden geen tijd om te kussen

Stoer liep hij weg
ik keek hem na
we durfden niet
samen te gaan
Het is gebeurd
Nu kan ik verder

Vanavond vieren we
plechtig Het Begin, schreeuwend

hiernamaals van de dag, geheimzinnig
spel van begeerd te worden
als voor het eerst

gezien worden
in nieuwe schoenen, met nieuwe ogen

lachen om fatsoen en de mensen
die zeggen waarvoor ik bang en hoe
liefde hoort te zijn

de zachte hand
die mijn lichaam vormt, de snelle

die het in de hemel voltooit, en de
machtige die in mij de aarde zaait
en steeds

voor jou
belangrijk te zijn, jouw schoonheid

in mijn strelende handen te houden
in nachten waaruit ik verbaasd ontwaak
zwanger van geluk

de magie van aandacht
die me verwent en laat lachen

zolang we in dezelfde wereld leven
en dan stil bij elkaar liggen omdat
het niet valt uit te leggen

Net als een tiener niet weten
wat ik wil, in de war
van van alles, zoekend
wat ik nodig heb
en ontdekkend wat niet

Ik droom van vrijheid
de geheime regels
van seks wil ik nog steeds
leren kennen, het samenspel
van ogen, huid en handen

hoe over de drempel te stappen
en mezelf met een ander
bloot te stellen
aan het mysterie
van volwassenheid

Daar ligt ze, ontzield
in de armen van een man
weggedreven in het genot

dat hij op mij overdroeg
mijn huid overal intiem
gespannen, op scherp

al mijn zenuwen, vanzelf
reageerde het dier
van mijn spieren

op het dier van zijn lust
die mij verslond, seks
is een heerlijk sterven

als ik durf, niet geestelijk
wegvlieg uit angst voor de tijger
die me levend gaat verslinden

Ik zie me liggen
in de armen van mijn man
Hierboven ben ik veilig

Ik leef nog

Ze glippen binnen door een kier
tussen schaamte en fatsoen
hun lichaam gaat liggen

op de wegwerphoezen
en ruikt de verwachting
niet het ontsmettingsmiddel

op mijn handen, niet het rubber
om hun kloppende verlangen
naar mijn nabijheid, hun fantasie

maakt mij begeerlijk
de vrouw van hun dromen
aan den lijve gedacht

Buiten wacht de Olifant
zijn ogen lijken heel klein
naar binnen te turen

tot de deur opengaat
en zijn slurf mij zoekt
om me op zijn rug te zwieren

De Oude Man van de Berg
onderwijst zijn wijsheid
in de bibliotheken

en de prachtige tuinen
waar langs brede paden
altijd planten in bloei staan

In de oogsttijd
hangen de takken laag
vol heerlijke vruchten

Jonge vrouwen in lichte gewaden
verzorgen de tuin en de tafels
waaraan zij de jongens bedienen

met drank, spijs en zalige kussen
over heel hun lichaam, hemels
zoals ze zeggen dat het daar is

zoals hen te wachten staat
als ze de weg volgen, ja
ze wanen zich er al

zo ruim is hun hoofd
van de hars in de koekjes
dat de dood hen lokt

Jouw kussen druilen onder mijn huid
ze gonzen alle kanten op
Mijn armen en benen hijgen

Jouw adem voel ik fluisteren
dat ik voorgoed betoverd ben
Mijn verlangen zucht naar meer

Jouw handen klaterkletteren
ze ruisen mij helemaal natternat
Mijn zweet gutst in jouw mond

Jouw spieren dansen en dreunen
ze zwavelen onweer in mijn neus
Mijn oren suizen en sissen

Jouw bekken raast in mij
bonken vuurwerk ontploffen
opgejaagd door mijn hart

Halverwege kwebbel kwebbel
ik plagerig om je klein te krijgen
en dan opnieuw

je groot te likken en het genot
uit te smeren, gemengd
met het avondlicht

de wieken aan het plafond
de lange gordijnen, het geel
van de muren en de twee dikke

fauteuils van groenbruine aarde
Er zweeft een warme zucht over
ons zweet van bevrediging

en dan nog een keer
in mij, jouw naam, mijn naam
ritmisch door elkaar heen

fluisterend, mijn haren door de war
geuren in ons bloed, en dan
mag jij, dan ben ik