Schril snerpt de fluit
een snee
Geen station te zien
een sein

De pijn in mijn buik
een scheut
Mijn bloed, mijn levensbloed
een spoor

Ademen naar de wond
in en uit
Denken aan jou, aan ons
houden van

Weg de overdruk
van mijn hoop
Stoom ontsnapt naar nergens
en niets

De warme baden rondom
de eeuwige vlam en het heilige
water van de bron
zijn een mysterie
waarin ik thuis ben

Mijn verlangen springt
van man naar man
lente na lente na elke rust
- dertien weken per jaar
  om alles te leren begrijpen -

Aan wie geef ik mij
geef ik de de kans
om mij te bevruchten?
- 500 keer laait het zomervuur
  op in mijn lichaam -

Moe, verward, onwetend
wat er in mij gaande is
drijf ik uit in het herfstbad
- het voegt me weer samen
  tot een kalme vrouw -

Maar in de lente, de lente
stap ik herboren te voorschijn
als een fatale vrouw
- steeds opnieuw jong
  altijd weer maagd -