We spreken steeds meer beeld-
taal met digitale iconen van Thuis
Hart (in de kleur van het moment)
Envelop, Klok, Pijl en Prullenbak

maar iconen van verf en bloed reizen
in hun wereld van bladgoud met ons
mee als portretten van het leven
dat we graag willen leiden

bedachtzaam en paraat
als een rondborstige vogel
die zijn veren laat zien

en zich niet camoufleert
in de tooi van zijn buren
collega's of pictogrammen

Mensen kunnen sterk zijn
als een beer, met een geweer

of een kanon, en zwemmen
als de snelste vis, met zeilen

of een motor, zelfs vliegen
kunnen ze met grote vleugels

die niet hoeven te slaan
en dus geen echte vleugels zijn

Een vliegtuig is een tuig
de ware vlieger is de Vlieg

Alle vogels zijn jaloers op haar
want zij draagt de kroon

van haar naam, ere
wie ere toekomt: de Vlieg

Stenen zijn onsterfelijk
de gedroomde nieuwe lichamen
van de geest

van de overledenen
op hun graf, de botten
van de grote moeder

Werp ze met een bedekt hoofd
over je schouder, dan springen
er achter je kinderen op

die weten dat ze eenzaam zijn
Ze willen samenwerken
en doen elkaar na

Hun klanken worden taal
die hun bewustzijn verruimt
hun toezicht op de communicatie

de afweging van belangen
en van te bereiken doelen -
het begrijpen wat er gaande is

De lerares weidt uit
over de kunsten, nutteloos
begonnen en achteraf
heb je er iets aan

Zo is het met alles
gegaan, met taal
herhaalt het zich
bij elke geboorte

Baby's proberen
onze lieve woordjes
en brabbeltaal
te koppelen

aan wat er gebeurt en zo
van voorlopige tot vaste
betekenissen te komen
Gaandeweg krijgt het nut

om met elkaar te praten
ook als vreemde
voor de vreemden
die je niet verstaat

Waarom oude taal gebruiken
als nieuwe korter en krachtiger
in hoofden en harten slaat?

Brieven zijn uit de tijd, lang, langzaam
en zo privé verpakken ze de werkelijkheid
in mooie woorden verbeelding

De feiten zijn al moeilijk genoeg
om te begrijpen, beperk je maar
tot het nieuws van je keuze

Daarom ontbloten we de kern
snijden we de nuances weg
en spreken we in gewone taal

volks diets Duits dutch, want
zo zijn gewone mensen
wereldwijzer geworden

Gedichten zijn geen tekst-
maar levensverwerking

in uitgedachte gevoelens
en pijn

woordenschatten
van onze Talenmoeder

doorgegeven
om te leren

hoe we leven en sterven
in de open inrichting

voor sprekende dieren
die onze wereld is, en de taal

ging van horen naar lezen
ging van oren naar ogen

ging van letter- naar beeld-
pixels, tekens aan de wand

op muurvullende schermen
waar ooit boeken stonden
te wachten op schoonmaak

Met os huis ezel begon het
In de stal van het grote huis
De kamer zat vol familie

Het was er warm, met mama
en de tantes die alles weten
van bevallingen, ook de mannen

bleven op en dronken op de nieuwe
koning, zijn bedje van vachten
in een voerbak stond naast me

Na het paasfeest in de hoofdstad
moesten we gaan, het nieuws
van onze zoon gonsde er rond

de mensen kwamen waarschuwen:
Os huis kameel, het alfabet, deur
om te openen en dicht te doen

hand die vruchten plukt, oog dat ziet
en mond die de waarheid spreekt
Mijn hart dat het verborgene kent

adem der ademenden, geest
over de wateren, de woorden
waar het ooit mee begonnen is