De zon gaat onder in ons
mooie avondland, laat het maar
fout gaan, roepen de kiezers

laat de stroom maar uitvallen
de aarde scheuren en de honden
blaffen, laat de zee maar kolken

Ze duiken en zwenken
als een zwerm spreeuwen
Er zit een systeem in

dat moeilijk te beïnvloeden is
door bestuurders, als vogelaars
verklaren ze de voortekens

Na de grote beving breken er landen
af en ze varen weg, hun kaap klieft
de oceaan: een trotse rotstitaan

vol konijnen en kolonisten
die zich verschansen achter boze woorden
omdat het zo ingewikkeld is

Ze willen een eigen koers
ze willen een nieuwe zon
De vrouwen zijn zwanger

Verkiezingstijd: daar zijn ze
in mooie jurken, de feeën
met hun toverstokken
gericht op mijn dromen

Flonkerende sterren
een prachtige wereld
wensen ze mij toe
ik krijg het cadeau

als ik wil, Zeg het maar
mijn stem
maakt het verschil
maar de nar lacht

en danst om de blinkende jurken
Hij wijst naar de toverstokken
die wijzen vooral naar elkaar
de rest is reclamepapier

dat de problemen mooi inpakt
dus pas op met wensen
ze komen uit
zoals je denkt

half, en inconsistent
met een rekening
voor anderen
of voor later