Barbara en Lo houden mij wakker
ze slapen zo roze
op de bank

hun woorden van vanavond stromen nog

ik zie mijn gezicht
in het raam als een maan
met ogen

de nacht is helder
bevroren tijd
een droom

van slapende vriendschap
en een volle maan
met ogen

boven de ijsrivier

Alsjeblieft, laat me nou
mijn werk doen, bemoei je
er niet mee, dan komt het

vlugger af en beter
ik weet hoe het moet, ik
kan het, denk jij maar na

we zijn toch vrienden
we lachen
om economen en hoge omen

en om elkaar
nog het meest
en als we willen

zwemmen we samen
naar de overkant
die we durven te dromen

Toen hij huilde luisterde ik
Ik keek hem aan zonder iets

te zeggen, ik weet niet hoe
laat het was, of het druk was

op straat, in wat voor kamer
we zaten, ik keek en luisterde

niet langs hem heen
Zijn woorden klonken

laag en langzaam
als een bas

in mijn stilte
en later

zongen mijn vragen
als een cello mee

met zijn verhaal, vergezelden
mijn gevoelens zijn verdriet

Zo liepen wij samen door de pijn
Verder niets

Als mijn vriend komt
hoef ik helemaal niets
te doen om iets te laten
gebeuren, schaamteloos

zijn we wie we willen
we laten warme adem
in ons bloed spelen
met geluk en ruilen

woorden voor hapjes
vrede in onze buik
- de kleine wereld
   van tevredenheid

   in de grote wereld
   van het streven -
tot we verzadigd en
uitgelachen zijn

Hoe erger het is, hoe minder ik
anderen lastig val met mijn ziek zijn
ik wil wel

verbonden zijn, maar weet niet hoe
mijn chaos in vriendschap te vangen
ik doe mijn best

er is geen geheim
er zijn geen verboden
gedachten, ik zie je graag

omarm je als het kan
onder de bloesembomen
maar wacht alsjeblieft

tot ik beter ben, nou ja, goed
genoeg om me niet te schamen
en van de zoemende lente te genieten

zonder dreigende wolken te zien
dus schrijf me liever lief en liefst
schrijf me dat ik van jou houd

Soms is de maan rond
soms is ze een bootje
waarop ik mee kan varen

wanneer ik ga slapen, en dan
vaar jij met me mee
naar de zon

van de volgende dag
We zwaaien naar de sterren
naar de grote en de kleine

Beer en Sirius de Hond
en we strooien kusjes
naar de mensen

met vonken in alle kleuren
van heel fijne dromen
over plezier met vrienden

die elkaar helpen, alles samen
doen, want dat ben ik
zo'n vriend, jouw vriend

Met kinderen is het anders
die moet je kansen geven

om te oefenen, ook ouders
sub's, stagiairs en natuurlijk

de mensen die verliefd zijn
of anderszins bevooroordeeld

Verder zijn de talenten verdeeld
en heeft iedereen diploma's

voor wat hij kan, nou ja
niet voor vriendschap

die krijg je, of niet
en voor zolang ze duurt

zolang je beiden eerlijk bent
over wat je voelt en nodig hebt

zolang je niet voor de ander denkt
bang om die tot last te zijn

in haar eigen leven, hoe lief ze ook is
om voor mij haar eigen behoeften

op te willen schorten, net zoals ik
zou doen voor haar, als

Films kijken
op het eind van het jaar:

hoe het kan, hoe het moet
en thuis niet is

Feest vieren
met anderen: het normale

geluk in mijn hart gekerfd
tot bloedens toe

Voorbeelden genoeg, ik zoek
ontsnappingsroutes en vind mensen

vrienden, alles
wat ik nodig heb, mijzelf

in hun gevoelens, hun behoeften
aan mij, onderweg

blijven we aan elkaar haken
en we laten niet meer los

Ik slaap op deze bank want
thuis gaat het even niet
je kent dat wel

Mijn vrienden doen
wat ze kunnen
ze helpen me

Niet zozeer om mij te helpen
maar als antwoord
op mijn onuitgesproken vraag

Het is vanzelfsprekend
dat het kan verkeren
en vanzelfsprekend

dat ik toch geborgen ben
hier, bij elkaar, hier
in dit huis

is mijn veilige vierkant, een bed
hier zijn hun reikende handen
naar mijn hand

De halve wereld is vrij en viert vrede
op aarde met elkaar, maar een vriend
van mijn man heeft problemen

met zijn vrouw, hij logeert
een tijdje bij ons (gezellig)

's Avonds vertelt hij hele verhalen
over de vreemden in onze stad
waar hij niet zou willen wonen

bang voor de ongenode gasten
bang te verliezen wat hij heeft

zijn inkomen, zijn spullen
misschien zelfs zijn vrouw
Ik zie dat hij geen liefde durft

te geven, geen grote ideeën
durft te denken en te leven

Alleen in kleine gebaren
terloops uit zijn achterzak
spreekt zijn geweten

van vrijheid
gelijkheid en broederschap

Vriendschap is liefde
In een winkel werken ook
maar dat is praktisch -
de koude kant

Warme vriendschap is
ongeorganiseerde liefde
(wederzijds te pas en te onpas
zoals het uitkomt)

om elkaar te voeden
omdat je jezelf herkent
in het beeld dat je hebt van die ander
en dat je graag in je hart sluit

een vriend is eigen
een vriend is vrede
ook als je uit elkaar groeit
heb je elkaar nog lief

Ik ken de namen
en een paar foto's

van jouw vrienden, onwennig
zouden we elkaar begroeten

er zijn geen woorden voor
om jouw wonder te delen

We willen wel, maar kunnen het niet
uitleggen, we willen het niet uitleggen

omdat al tijdens het bedenken
elke aanzet jouw essentie mist

Ik moet erin berusten
in de war te zijn gebracht

getroffen
elke keer weer, en voor altijd

ben jij waar dan ook
in mijn gedachten

Praat niet over mij
het lukt toch niet
om te zeggen wie ik ben

Jij weet lang niet alles
maar je wilt me
meemaken zoals jij me kent

Daar past geen verhaal om
dat jouw ervaring verpakt
en verbergt

Waag je niet aan etiketten
je zou er nog meer nodig hebben
dan er in een boek passen

dikke lagen over elkaar heen
een onleesbare muur
die mij opsluit

Je hoeft aan niemand uit te leggen
waarom we vrienden zijn
ook niet aan jezelf

Vandaag ben jij aanraakbaar
dicht bij mij, jouw geur
een wang tegen mijn wang
onze handen vrij

op elkaars warmte
zo voelt vriendschap
zonder woorden
zonder meer

Er is altijd zoveel
om te delen, zoveel
dat we weten en niet durven
weten, niet durven wanhopen

Het gaat nog goed
genoeg, we willen het
niet missen, blijven
herhalen

onze armen stevig
om elkaar, om de huid
het bloed en de botten
van onze zielen

Mijn vriend, mijn vrede
met jou eet ik, drink ik --
onbekommerd om wat ik wil
eten, drinken en doen

Mijn vriend, mijn vrede
met hoe het gaat --
de hulp die ik nodig heb
en de aandacht die ik niet geef

Mijn vriend, mijn vrede
met wie ik ben, schaamtevrij --
de puberteit allang voorbij
hoef ik niets meer te verbergen

Mijn vriend, mijn vrede
Jij ziet mij, ik zie jou --
waar we ook zijn
we zijn niet alleen

Mijn vriend, mijn vrede
ik hoef je niets te geven --
ik ben er zelf, net als jij, samen
weten we wie we zijn

Wat jij meemaakt, beleef ik
door jouw verhalen, het wordt ook mijn
ook mijn herinnering, mijn identiteit

Jouw verlangen, jouw verrukking
is ook mijn emotie, mijn behoefte
mijn reden van bestaan

De liefde die jou omarmt
verwarmt ook mij, de liefde
die jij mist, bedroeft ook mij

Met jou volg ik de keuzes
die jij maakt, ongeacht welke
keuzes ikzelf zou maken

Jouw verwarring, jouw zoeken
verwart mij, laat mij tasten
waar je bent, aan mijn zij

We omarmen het leven
de geheimen van onze lichamen
We omarmen, omarmen elkaar

In bed beeld ik me niet in
een krijger te zijn, ik lig
en laat het rampjaar gebeuren

de ongemakken van mijn lichaam
bij het wakker worden 's nachts
en wanneer het tijd is

om te plassen, te wassen
de kussens op te schudden
en iets te drinken als begin

van de dag, het licht
dat door de kamer schuift
en het bezoek, de vriendinnen

die van mij houden, gewoon blij
bij mij te zijn, haast zorgeloos
over mijn lot, gewoon zichzelf

als goede feeën, sterke feeën
van vlees en bloed zoals ik
in het spel van overleven

Slapjes druk ik op de hand
op mijn hand, dat is het laatste
waar het op aankomt

Jouw reis voert je steeds verder
weg, misschien zien we elkaar
alleen nog op een scherm
ontmoeten we elkaar alleen in woorden

We blijven hetzelfde
we blijven even sterk
verbonden, maar
ik heb je liever bij mij

thuis, bij jou thuis --
lichamen bij onze stem
de blonde haartjes op onze huid
dezelfde geuren in onze geest

Jij bent altijd dichtbij
als ik je hoor, als ik je lees
maar toch ben je daar
Ik weet ongeveer waar

Mijn gevoelens volgen jou
ze cirkelen met de anderen
aan jouw zij als zonnen
om jouw zonnen heen

Liefde en vriendschap
zijn soms moeizaam
Er is geen aansluiting
Je bent te vroeg of te laat
Je spoort niet met elkaar

Maar in het schuren
bij het passeren
is er contact en blijf je
verbonden, wederzijds
een stukje

wereld dat gewoon doorgaat
Er is aandacht
die je nodig hebt, ook
al kun je er niets mee
Want je wilt zeker weten

je wilt voelen
en koesteren
dat de liefde
de vriendschap
bestaat