De heks in mij slaapt
in fluwelen lakens, ze verleidt
mijn lieve man tot klusjes
in ons eigen huisje aan de oever
van de Mississippi in Louisiana

op eigen kracht verdiend
aan de lusten van mannen
Ik was populair, genoot
van al mijn zonden
zolang ik ze nodig had

want het lukt niet
om de leus te regelen
waarin niemand gelooft
behalve mijn lieve man
die mij niet verliezen wil

Eerlijk zullen we alles delen
zonder hebzucht of boosheid
zonder gulzigheid en jaloezie
Alleen de luxe van luiheid
houd ik nog even

Als kind had ik naar de overkant
kunnen lopen, het ijs was dik genoeg
voor mij, maar ik hoor hier, kijkend

naar de oevers en het water
de plankpeddelaars, de ganzen
en 's zomers de bommen
van schreeuwende vakantiekinderen

Ik ken de jongen met stille groene ogen
de anderen die bij de boom blikbier
drinken, in het kanaal plassen

pizza halen en kussen met kauwgom-
meisjes die op een scooter zijn
gekomen om met elkaar te praten
en plezierd en bewonderd te worden

Soms vertrekt er een dikke sloep
met dikke kussens, blije mensen
en witte ballonnen, soms vaar ik

in een zijspan mee, dan kijk ik
met een lange nek over het bolle
wegdek van de brug en wandel ik
in gedachten naar de overkant

Ik ben een gelukkige hond
die in Bagdad wensen bezorgt
in opdracht van de dokters

van liefde. Zij zijn zo rijk!

Ik proef de wensen van de briefjes
in mijn bek, om te janken zijn ze
soms – dan ben ik onderweg

een jankende hond in Bagdad

Met geheven kop ga ik liggen:
hier is post! Ik hijg en slurp
water, ik ben gelukkig