Koningin zonder land
geen koper in mijn bloed
geen poehaprinsenstoet
dingend naar mijn hand

niemand die mij kleedt
met andermans geld
ik vraag niets per decreet
en zit niet vastgepoept

op een geërfd bulleboek
gedicht met minzaamheid
en zijdezachte snoeren
van kleverige orakeltaal

hoe vlag en wimpel waaien
en dat het nog wel ver is, maar
het land het land het land
hoera hoera hoera

ik ben een koningin
zonder land

Aarzelend druk ik mijn voeten
op het smalle pad door het moeras
voorzichtig vertrouwen winnend
terug te keren naar de wereld

In het diffuse licht dansen elfen
misschien zijn het dwaallichten
die me willen verdrinken

Mijn wensen tasten rond
in de mist van onzekerheid
als blinde helden op de vlucht
voor zichzelf

en zoekend naar de moed
die zich schuil houdt
tussen licht en donker

Het gonst in mij
er zingt een lied
dat te voorschijn barst
en de wereld in springt

ik ga erachteraan
en speel met het licht
in het donker

Ik zweef meer dan dat ik zwem
Het water draagt me op rimpels
stroomt strelend langs mijn buik
en tooit me met borstgolfjes

Beeld jij je maar niets in
schreeuwt mijn moeder
Mannen kijken om, statig glijdt zij
door de stad. Wij zijn koninginnen-

categorie, voorbeeldig
kunnen wij in het midden staan
onze vleugels spreiden en
vuur naar vijanden briesen

Ik troost de treurenden, sterk
de dapperen, en kleur de ballonnen
van het samen gewonnen geluk
want ik ben een draakgeboren zwaan

Nog merkt niemand het
op, maar ik heb het in me

de briljante ideeën en het gezag
om de dingen te laten lopen

zoals het hoort, tot in de puntjes
uitgewerkt in rapporten

Mijn promotie is een kwestie
van tijd, mijn werk zal gezien worden

het is er al
in mijn hoofd, klaar

om bekend te maken, beleefd
rekening houdend met iedereen

Ja, ik pas me aan, ik wacht
op het juiste moment

en bereid alles voor
Ik zie het voor me

ik weet hoe de wereld werkt
en wanneer het zover is, kunnen we

allemaal tevreden zijn