Ik schrik van de vraag
aan mezelf: wie verkwikt me?
Waar zijn de armen
die me gelukkig wiegen
en een mooie toekomst beloven?
Bij wie kan ik geborgen zijn?
Kom op meid, er is meer
onder de zon, ze schijnt
kijk om je heen, ruik
het weer, je hebt je neus
je ogen, oren en mond
en je handen natuurlijk
niet alleen voor de liefde
van een man, van een kind
Maar de wereld is zo groot
ik wil een mens
voor mezelf, een thuis
waar ik me oplaad
ik wil een mens
omarmen, vier armen
die samen voelen
dat ik een vrouw ben
om van te houden